چطور در حین سفر روی تقویت زبان کار کنیم؟
یکی از کلافهکننده ترین جنبههای سفر کردن اینه که نتونی با آدمهایی که در طول سفر ملاقات میکنی مکالمه کنی. بسته به اینکه به کجا سفر کرده باشی، این خودش میتونه منجر به عواقب متفاوتی بشه. در اینجا چند راهنمایی برای عبور از این مانع ارتباطی به شما پیشنهاد میکنیم که کمکتون میکنه خجالتتون رو کنار بگذارین و در حین سفر زبان هم یاد بگیرید.
چند کلمه و جمله کاربردی یاد بگیرید
دونستن چند کلمه به یک زبان دیگه همیشه به درد میخوره. به هر جایی که سفر میکنین، چند کلمه ساده مثل “سلام”، “لطفا”، “متشکرم” و امثال اینها رو یاد بگیرین و اگر لازمه در یک دفترچه یادداشت کنین. اگه یک تور خارجی مثلاً تور دور اروپا برین، در پایان سفر، یک لیست بلندبالا از این لغات خواهید داشت که تو سفرهای بعدی هم به کارتون میاد.
قدم بعدی میتونه این باشه که چند جمله کامل هم به لیستتون اضافه کنین. با خودتون فکر کنین ببینین توی اون کشور چه کارهایی دوست دارین انجام بدین، یا بطور روزمره چه جملاتی براتون کاربرد داره. مثلاً ممکنه بخواین از گارسون رستورانی که توش غذا میخورین برای خدماتش قدردانی کنین یا خواهش کنین نوشیدنی تون رو توی لیوان غیرپلاستیکی سرو کنه. با پیش بینی این نیازها میتونین جملات مربوط به اونها رو قبل از سفر یاد بگیرین.
اگه سفر طولانی میرین، روی یک کلاس زبان، تو کشور خودتون یا کشور مقصد، سرمایه گذاری کنین
اگه به بخشی از جهان سفر میکنین که توش یک زبان مشخص کاربرد گسترده و فراگیر داره، بهتره که از قبل کمی با اون زبان آشنا بشین.
پیدا کردن یک کلاس زبان خوب میتونه بهترین و سریعترین روش برای ایجاد این آمادگی باشه. کلاسی رو که براتون مناسبه پیدا کنین که بتونین توش جملاتی که واقعاً تو سفر بدردتون میخوره رو تمرین کنین. مثلاً یاد گرفتن جمله “آن خانه سیاه است” یا “این سگ غمگین به نظر میرسد” چندان به کار نمیاد.
در هر صورت، رفتن به کلاس زبان نه تنها ضرری نداره، بلکه شرکت توی یک دوره فشرده در سطح مبتدی میتونه پایه اولیه برای پیشرفت زبان در طول سفر رو برای شما ایجاد کنه.
یک پیشنهاد دیگه اینه که توی کشور مقصد یک کلاس زبان پیدا کنین. مثلاً میتونین قبل از یک سفر طولانی به آسیای میانه، مدتی توی قزاقستان توقف کنین و یکم زبان روسی یاد بگیرین. یا مثلاً یک ماه توی برلین اقامت کنین و هم زبان آلمانی یاد بگیرین و هم زندگی توی این شهر رو تجربه کنین.
شهامت به خرج بدین، حرف بزنین و نظر بدین
خیلی از ما وقتی تازه با یک زبان آشنا میشیم، از به کار بردن اون خجالت میکشیم. خیلی از وقتها با اینکه دقیقاً میدونیم چی میخوایم بگیم، از ترس اینکه اشتباه کنیم یا کسی رو برنجونیم، آهسته و زیرلبی حرف میزنیم و یا اصلاً حرف نمیزنیم.
ولی چطور ممکنه کسی از اینکه شما تلاش کردین زبانش رو یاد بگیرین تا بتونین باهاش ارتباط برقرار کنین آزرده بشه؟ شاید هم نگران باشیم که اون فرد فکر کنه زبانش رو کامل بلدیم و شروع کنه به صحبت کردن با ما. اونوقت تنها کاری که باید بکنیم اینه که شونههامونو بالا بندازیم و بگیم “ببخشید، من زبانتون رو بلد نیستم.” اونقدرها هم ترسناک نیست، هست؟
یاد گرفتن لغات و اصطلاحات خارجی بدون فرصت استفاده ازشون هیچ فایدهای نداره. پس امتحانش کنید. ممکنه خودتون هم از اینکه چقدر بیشتر از انتظارتون زبانی رو یاد گرفتید تعجب کنید، البته یک تعجب خوشایند!
از یادگیری زبانهایی که دوست دارید فقط به خاطر اینکه سختند یا مد نیستند اجتناب نکنید
شاید فکر کنین یادگیری زبان تایلندی “بیفایده” است، ولی اگه ساکن تایلند باشین و حالا حالاها هم قصد رفتن به جای دیگه ای رو نداشته باشین چطور؟ یا ممکنه تصمیم بگیرین زبان اسپانیایی یاد بگیرین، فقط چون “کاربردیتره”، در حالیکه به نظرتون زبان عربی قشنگترین زبان دنیاست.
یادگیری زبان نیاز به تعهد و تلاش مداوم داره. بنابراین باید چیزی باشه که واقعاً دوست دارین و ترجیحاً بطور روزمره باهاش سروکار دارین.
یاد گرفتن حتی چند لغت دست و پاشکسته میتونه تجربه سفر خارجیتون رو دگرگون کنه و اعتماد به نفستون رو تا حد زیادی بالا ببره.