۱.واتیکان (Vatican City)
واتیکان (آرامگاه سنت پیتر و کلیسای سیستین) جایگاه و مَقر اصلی دین مسیحی ارتودوکس است. در زمانهای باستان کلیسا خود را مرکز زمین دانسته و حتی بههمین دلیل گالیله را به دادگاه تفتیش عقاید آورده است. در آن زمان حتی گفته میشد که کلیسا در ازای فروش بهشت پول هم دریافت میکند. با انقلابهای مداوم و قدرتگیری مردم و پادشاهان قدرت کلیسا تضعیف شد. واتیکان اکنون خود را یک کشور میداند و برای بازدید باید ویزای این کشور را دریافت کنید که به صورت نمادی است و شما با همان ویزای ایتالیا میتوانید از آنجا بازدید کنید اما برای واتیکان این مسئله مهم به حساب میآید چون باید ورود و خروجها را ثبت کنند.جمعیت واتیکان در سال ۲۰۱۵ حدود ۱۰۰۰ نفر تخمین زده شده است.پس ار ورود به واتیکان به آرامگاه سنت پیتر میروید که رایگان است و مجسمههای زیبایی با روکش طلا در این مکان وجود دارد. سنتپیتر یا همان “شمعون” یکی از ۱۲ حَوار و به نقل از برخی از کُتب اسلامی شمعون وصی حضرت عیسی است. این مقبره ممکن است بدون اطلاع قبلی بسته باشد اگر اینطور شد به کلیسای سیستین یا موزه واتیکان بروید که ورودیه ۱۶ یورویی دارد. پولتان را برای “بلیط بدون صف” هدر ندهید در هر حال شما باید منتظر بمانید تا نوبتتان شود. بهدلیل شلوغی شاید نشود بهطور کامل همه جا را کامل ببینید و حس خواهید کرد همهچیز شتابزده است اما دیدار از واتیکان و سفر به دنیای مسیحیت میتواند جذاب باشد. شاید با دیدن واتیکان یاد کتابهای دن براون نیز بیافتید. توجه داشته باشید که در واتیکان نباید لباسهای کوتاه و یا بدون آستین بپوشید. همچنین زانوها و شانههایتان نیز نباید مشخص باشد و این قانون برای تمام بازدیدکنندگان است. در آرامگاه سنتپیتر عکسبرداری ممنوع است. چتر، کوله پشتی و وسایل خود را نیز تحویل دهید یا سعی کنید همراه خود نیاورید.
۲.کولوسئوم و طاق کنستانتین (The Colosseum and the Arch of Constantine)
درست مثل برج ایفل در پاریس، کولوسئوم هم از همان اهمیت در رم برخوردار است. کولوسئوم بزرگترین بنای به جا مانده از زمان روم باستان است و هنوز هم مدلی برای استادیوم های ورزشی در جهان است. استادیوم های فوتبال به طور مشخص بر اساس این طرح بیضی شکل رومی طراحی می شوند.
ساخت این بنا در سال ۷۲ پس از میلاد به وسیله وسپاسیان امپراتور رومی آغاز شد، و بعد از اینکه تیتوس فرزند او آن را با افزودن طبقه چهارم بزرگتر کرد، در سال ۸۰ میلادی با یک سری مسابقات هیجان انگیز افتتاح شد. کولوسئوم برای برگزاری اجراهای تئاتر، فستیوال ها، سیرک ها، یا بازی ها و مسابقات به اندازه کافی بزرگ بود، و در آن دربار پادشاهی و مسئولین رده بالا از پایین ترین طبقه، خانواده های اشرافی روم از طبقه دوم، و توده مردم از طبقات سوم و چهارم برنامه ها را تماشا می کردند.در کنار کولوسئوم طاق مشهور کنستانتین قرار دارد، طاق نصرتی که به وسیله سنای روم برافراشته شد تا امپراتور را بعد از پیروزی وی در نبرد پل میلویان در سال ۳۱۲ میلادی مورد احترام قرار دهد.
۳٫پانتِئون (The Pantheon)
معبد پانتِئون یکی از معروفترین جاذبههای تاریخی رم است که در سال ۱۱۸ پس از میلاد مسیح بهدستور امپراتور هادریان ساخته شد. این بنا که فرسایش زمان را خیلی خوب تاب آورده است، درواقع در محل معبدی که پیشتر دولتمردی بهنام آگریپا ساخته بود بنا شده است. در جلوی بنا رواقی مستطیلی با ستونهای سنگین قرار دارد و سازهی مثلثی بالای پیشگاه نیز به سنگنوشتهای مزین است که این بنا را به آگریپا نسبت میدهد. گنبد معبد از داخل با مجموعهای از نقوش سنگی تزئین شده است و یک حفرهی مرکزی نور را به داخل میتاباند. پس اگر به رم سفر کردید، حتما از این بنای تاریخی که در مرکز شهر و در میدان دِلا روتوندا قرار دارد بازدید کنید.
۴٫رومن فروم (Roman Forum)
راه رفتن در این میدان در شهر مدرن و پرتکاپوی کنونی، مثل بازگشت به دو هزار سال پیش به قلب روم باستان است. اگر چه چیزی که از این مرکز زندگی و حکومت رومی باقی مانده تنها گوشه کوچکی از شکوه اولیه آن را نشان می دهد، با این حال ستون های ایستاده و فرو افتاده آن، طاق های نصرت آن، و باقیمانده دیوارها هنوز هم شما را تحت تأثیر قرار می دهند، به ویژه وقتی در نظر بگیرید که تاریخ فروم برای قرن ها تاریخ امپراتوری روم و دنیای غرب بود. زندگی سیاسی و مذهبی رومی در اینجا در جریان بود، و دادگاه ها، بازارها و مکان هایی برای جلسات همگی در این محل قرار داشتندسنگ های این محل برای دیگر ساختمان ها استخراج می شدند و در قرن های هجدهم و نوزدهم بود که حفاری های اصولی این بناهای تاریخی را از زیر لایه ای ۱۰ متری از زمین و خرده سنگ بیرون آورد. بناهای برجسته این مکان تاریخی که نباید دیدن آن ها را از دست دهید شامل معبد آنتونیوس پیوس، معبد کستور و پولوکس، معبد ساترن، طاق سپتیموس سوروس، کلیسای کوریا، معبد وستا و طاق تیتوس می شود.
۵٫ فواره تِرِوی (Trevi Fountain)
تقریبا کسی نیست که به رم سفر کند و همان روز اول به دیدن فواره تروی نرود. این فواره که به چشمه آرزوها شهرت دارد، در بین افسانههای قدیمی رمی جایگاه خاصی دارد. افسانهها میگویند هر کس سکهای در چشمه آرزوها بیاندازد، باز هم گذرش به رم میافتد. اما، این تنها دلیل محبوبیت فواره تروی نیست. بنای بسیار بزرگ و عظیم «پالازولی» با ستونهای قطور، اسبها و مجسمههای مرمری زیبایش، درست پشت فواره قرار گرفته.
۶٫باسیلیکای سِنت کلِمِنت (Basilica di San Clemente)
باسیلیکای سِنت کلِمِنت یکی از کلیساهای کمتر معروفِ واقع در بخش مرکزی رم است، اما بهلحاظ شکوه و تاریخیبودنش از باسیلیکای سِنت پیتِر کمتر نیست. این کلیسا به سه بخش مجزا تقسیم شده است که مجموعا قدمتی دو هزار ساله دارند. بنای اولیهی آن در قرن دوم ساخته شد و شکل حاضرش چیزی است که در سال ۱۱۲۳ پس از میلاد تکمیل شد. نمای خارجی کلیسا خیلی خاص نیست، درحالیکه داخلش با تزئینات و آثار هنری دیدنی جلوهی باشکوهی دارد؛ بهویژه طاق بلند و سقف باسیلیکای دوم را که با نقاشیها و طلاکاریهای ظریف پوشیده شده است حتما ببینید. اینجا نیز در نزدیکی کولوسِئوم واقع است و به دیدنش میارزد.
۷٫ سنترو استوریکو و پله های اسپانیایی (Centro Storico & the Spanish Steps)
این پلهها، طولانیترین و پهنترین پلهها در کل اروپا هستند. مردم روی این پلهها مینشینند، بستنی و اسنک میخورند و از این بالا جنبوجوش مردمی که آن پایین، توی فروشگاهها، رستورانها، کوچه و خیابانها مشغول رفتوآمدند، را تماشا میکنند.
۸٫ کلیسای سانتا ماریا مجوره (Santa Maria Maggiore)
سانتا ماریا مجوره یکی از باشکوه ترین کلیساهای رم است که در قرن چهارم ساخته شد، زمانی که پاپ لیبریوس خواب مریم مقدس را دید که از او خواست تا کلیسایی را در مکانی که روز بعد برف می بارد بسازد،. با اینکه ماه آگوست بود، صبح روز بعد برف در تپه اسکیلین بارید، و بنابراین باسیلیکا در آن مکان ساخه شد. از قرن پنجم، انبوه مردم هر روز به این کلیسا می آمدند. سه راهروی فضای داخلی ۸۶ متری این کلیسا به وسیله ۴۰ ستون از مرمر و چهار گرانیت از هم جدا شده اند.قدیمی ترین موزائیک های رم که قدمت آن ها به قرن چهارم می رسد، دیوارهای بالایی کلیسا را تزئین کرده اند، و سطح زمین با سنگ های رنگی به سبک صنعتگران قرن دوازدهمی ناحیه دریاچه کومو منبت کاری شده است. اولین طلای وارد شده از قاره آمریکا به ایتالیا در سقف کلیسا می درخشد. دو پاپ در این کلیسا دفن شده اند.
۹٫ دخمه های مردگان و جاده آپیا (The Catacombs and Via Appia Antica)
دخمه های سن کالیستو (یا سن کالیکستوس) و سن سباستیانو، هر دو قبرهای زیرزمینی گسترده ای در جاده آپیا (سن کالیستو منطقه ای به مساحت ۳۰۰ در ۴۰۰ متر است) با شبکه های چند لایه پیچیده ای از راهروها و اتاق ها هستند. علاوه بر مقبره ها، سن کالیکستوس دارای شش کلیسای کوچک است که بین سال های ۲۹۰ تا ۳۱۰ میلادی ساخته شدند، و هم نقاشی های اولیه مسیحی و هم غیر مسیحی در آن ها وجود دارد. مقبره اکثر پاپ های شهید شده قرن سوم در این مکان قرار دارد و به وسیله کتیبه های یونانی مشخص شده است. سن سباستیانو، یکی از هفت کلیسای زیارتی رم، در قرم چهارم ساخته شد.کمی در سمت غرب جاده آپیا و در فاصله ای کوتاه از دخمه های سن کالیستو، دخمه های دومیتیلا که از جمله بزرگترین و تأثیرگذارترین دخمه ها در رم است قرار دارد، که شامل ۱۵ کیلومتر تالار و راهروی زیرزمینی و یک باسیلیکای کامل است. بیش از ۸۰ مقبره نقاشی شده و دیوارنگاره ایقرن دومی از اثر معروف دا وینچی به نام «شام آخر» در گالری های آن قرار دارد.
۱۰٫ میدان پیاتزا ناوونا (Piazza Navona)
پیاتزا ناوونا یکی از برجسته ترین میادین سبک معماری باروک در رم است و هنوز هم شکل کلی استادیومی رومی را دارد که در اینجا برای امپراتور دومیتیان ساخته شد. این میدان در قرون وسطی همچنان برای جشن ها و مسابقات اسب سواری استفاده می شد، و به وسیله بورومینی که مجموعه کاخ های باشکوه و کلیسای سنت آگنس را نیز در سمت غربی طراحی کرده بود، به سبک باروک بازسازی شد. نمای بیرونی، برج ناقوس، و گنبد سبک معماری باروک را به خوبی نشان می دهند.با اینکه بورومینی میدان و نماهای اطراف آن را طراحی کرد، ولی رقیب مهم او یعنی برنینی قسمت مرکزی این منطقه که فواره سبک باروک زیبای Fontana dei Fiumi است را ایجاد کرد. این فواره نمایانگر چهار رود است که در آن زمان گمان می شد بزرگترین رودها در هر یک از قاره های شناخته شده بودند، به طوری که چهار مجسمه دور تا دور فواره نمایانگر رودهای نیل، گنگ، دانوب و ریو دلا پلاتا هستند، و گیاهان و حیواناتی از هر منطقه در کنارشان قرار داده شده است. دو فواره دیگر در این منطقه عبارتند از فواره قرن شانزدهمی Fontana del Moro و فواره قرن نوزدهمی Fontana del Nettuno. امروزه، این میدان پر است از گردشگران، هنرمندان خیابانی، مغازه های سوغاتی، کافه ها، و یکی از بهترین بازارهای کریسمس در رم در ماه دسامبر. در نزدیکی آن، بین میدان پیاتزا و پانتئون، کلیسای سن لویجی دی فرانچسی شامل سه نقاشی مهم از قرن شانزدهم اثر کاراواجو است.
۱۱٫ تپه پالاسیوم (Palatine Hill)
تپه پالاسیوم در نقطه ای استراتژیک ۵۰ متر بالای رود تیبر واقع شده و گواهی بر اولین اقامتگاه در رم است: برش های سنگی در جلوی معبد سایبل نشان دهنده فعالیت انسان ها در ۹ قرن پیش از میلاد است. بعدها، این مکانی بود که به وسیله امپراتورها و خانواده های بزرگ اشرافی برای کاخ هایشان انتخاب شد. باغ های فارنسه در قرن شانزدهم برای الساندرو فارنسه کاردینال مسیحی ایجاد شدند، پارکی تفریحی از تراس ها، پاویون ها، چمن ها، گل ها، درختان، و فواره ها که برای تجمعات طراحی شده است. تپه پالاسیوم مکانی دوست داشتنی برای گشت و گذار است، و ترکیبی از پارک با ویرانه های باشکوه و تأثیرگذار روم باستان را ارائه می دهد.
۱۲ گالری و باغ های بورگز (Borghese Gallery and Gardens)
باغ های بورگز یکی از بزرگترین پارک ها در رم است که شامل دیدنی های زیادی از جمله دو موزه است و معروف ترین جاذبه آن ویلا بورگز است. بخشی از این مجموعه به عنوان ویلا ساخته شد و گالری هنری بورگس دارای تابلوهای نقاشی، مجسمه ها، موزائیک ها و نقش برجسته هایی است که بیشتر آن ها مربوط به قرن های پانزدهم تا هجدهم می شوند، و شامل آثاری از رافائل، تیسین، کاراواجو و روبنس است. ویلا جولیا در این پارک به عنوان اقامتگاهی تابستانی برای پاپ ژولیوس سوم ساخته شد و موزه اتروسکان در آنجا قرار دارد. برای نمایشگاه جهانی سال ۱۹۱۱ که در رم برگزار شد، ویلاهای بیشتری در اینجا ساخته شد.این پارک، باغی به سبک انگلیسی است که دارای مسیرهای پیاده روی و برکه هایی است و می توانید قایق های پاروزنی را برای گردش در آن کرایه کنید. همچنین برای گشت و گذار در پارک می توانید دوچرخه یا کالسکه نیز کرایه کنید. تفریحات مخصوصی هم برای کودکان از جمله باغ وحش، زمین های بازی و عروسک گردانی وجود دارد.
۱۳٫ حمام های کاراکالا (Baths of Caracalla)
این حمام ها در سال ۲۱۶ میلادی به وسیله کاراکالا امپراتور رم ساخته شدند و چیزی بیشتر از حمام هایی عمومی بودند. اینجا یک مرکز ورزشی کامل با حمام های داغ و سرد، استخر شنا، سونای خشک و بخار، تجهیزات ژیمناستیک و ورزشی، اتاق های معاشرت، باغ ها، کتابخانه ها، آرایشگاه ها، و فروشگاه ها بود. این مجموعه بزرگ و با ابهت زمینی به مساحت ۳۰۰ متر مربع را پوشش می داد و ۱۵۰۰ نفر به طور همزمان در آن جا می شدند. زمین ها و دیوارهای آن با سنگ های مرمر، موزائیک و دیوارنگاره ها پوشیده شده بودند؛ حتی در ویرانه های آن نیز می توان شکوه و ابهت را مشاهده کرد.
۱۴٫ موزه ملی حمام های دیوکلتیان (Baths of Diocletian National Museum)
حمام های دیوکلتیان به قدری بزرگ بودند که امروزه شامل دو کلیسا، بخش هایی بزرگ از صومعه ای کارتوزیان، و یک موزه بزرگ است. میکل آنژ از تپیداریوم ها (حمام های داغ) به عنوان الگویی برای کلیسای سانتا ماریا دلی آنیلی خود استفاده کرد، و موزه ملی رم بخشی دیگر از این مکان را با گنجینه های کهن به خود اختصاص داده است: مجسمه های یونانی و رومی، تابوت دان های پیش از مسیحیت و بعد از آن، و موزائیک ها و دیوارنگاره های زیبا. کلیسای قرن شانزدهمی سن برناردو آله ترمه در گوشه حمام ها ساخته شد و گنبد آن شبیه به معبد پانتئون، ولی با نصف سایز آن است.